Voorstel 13

Neem “Afval van elektrische en elektronische apparatuur” (AEEA), andere afvalproducten en de milieueffecten van mijnbouw voor zeldzame aardmineralen en metalen die gebruikt worden in elektronische apparatuur, op in het ‘Zero pollution action plan’ om verontreiniging tot nul terug te brengen.

Toelichting

Naast de huidige uitrol van 5G-technologie met enorme hoeveelheden kabels en antennes, zal de introductie van miljarden draadloze 5G-apparaten (kleding, luiers, huishoudelijke apparaten, horloges, jaloezieën) in ons dagelijks leven leiden tot meer consumentisme, technologische veroudering en elektronisch afval dat moeilijk te recyclen is. De Europese burgers zijn niet betrokken geweest bij de besluiten die zijn genomen om deze grondstof-intensieve nieuwe technologie in te voeren, of zijn evenmin gevraagd of dit de manier is waarop wij willen dat onze samenleving voortgaat. Volgens het Verdrag van Aarhus hebben EU-burgers recht op inspraak in de besluitvorming op milieugebied.

Volgens Needhidasan, S., et al. Elektronisch afval - een opkomende bedreiging voor het milieu van stedelijk India "bevat elke smartphone 1000+ stoffen, elk met zijn eigen energie-intensieve, giftige afval-uitstotende toeleveringsketen."

De milieu-voetafdruk van digitalisering moet worden verkleind. De milieukosten van het "upgraden" naar een nieuw apparaat of een nieuw programma, waarvoor vaak een nieuwe computer en nieuwe randapparatuur nodig zijn, elk met het daarmee samenhangende energieverbruik en productie van gifstoffen, zijn te hoog.

Fabrikanten moeten prioriteit geven aan veiliger chemicaliën en milieubescherming boven winstbejag en aan producten met mee-ontworpen voorzieningen voor recycling en reparatie en die een gemakkelijke, brandveilige batterijvervanging mogelijk maken.

Als voorbeeld: een YouTube-video gebruikt 24-60 afbeeldingen per seconde plus geluid. Een video van 30 seconden vereist doorgaans meer data en verbruikt meer energie dan een foto van 3 MB. Beperk daarom video's en grote foto's tot speciale gelegenheden.

Citaten met betrekking tot de uitstoot van broeikasgassen (GHGE):

Volgens Lotfi Belkhir en Ahmed Elmeligi, 2018 in het Journal of Cleaner production Assessing ICT global emissions footprint: trends to 2040 & recommendations hebben zij vastgesteld dat: “zonder bijsturing de relatieve bijdrage van ICT aan de wereldwijde broeikasgassen-uitstoot zou kunnen groeien van ongeveer 1-1,6% in 2007 van het 2016-niveau tot meer dan 14% in 2040, wat overeenkomt met meer dan de helft van de huidige relatieve bijdrage van de hele transportsector. Onze studie belicht ook de bijdrage van smartphones en toont aan dat in 2020 de voetafdruk van smartphones alleen al groter zou zijn dan de bijdrage van desktops, laptops en beeldschermen.”

Katie Singer in Behind Our Screens : " Voordat de eindgebruiker een smartphone (of een computer) voor de eerste keer aanzet, moeten robotmachines hem ontwerpen. Mijnwerkers moeten ertsen winnen. De ertsen moeten worden gewassen en vervolgens naar smeltovens worden verscheept. Gezuiverde materialen en geproduceerde oplosmiddelen en gebogen kunststoffen moeten naar assemblagefabrieken worden vervoerd. De verpakking moet worden ontworpen en geproduceerd. Het eindproduct moet naar de eindgebruiker worden vervoerd.
Elk station in deze internationale toeleveringsketen verbruikt energie en stoot broeikasgassen uit en creëert giftig afval. Mijnwerkers en assemblagearbeiders staan vaak bloot aan gevaarlijke omstandigheden. Rivieren en meren worden vervuild door "reststoffen" (die vrijkomen bij het zuiveren van ertsen). Oceanen verzuren door de bunkerbrandstof van vrachtschepen." Let op: veel zeldzame aardmetalen worden gevonden in de buurt van radioactief materiaal.

Het OESO-rapport van 2018 Global Material Resources Outlook to 2060 erkent de rol van digitalisering in de exponentiële toename van gewonnen hulpbronnen (zeldzame aardmineralen en -metalen). Het rapport voorspelt een verdubbeling van het wereldwijde gebruik van primaire materialen tussen nu en 2060. Ook de watervervuiling en -uitputting, vernietiging van leefgebieden, ontbossing en droogte zouden toenemen, met gevolgen voor flora/fauna en de menselijke gezondheid.
"Meer dan de helft van alle broeikasgasemissies houdt verband met de activiteiten op het gebied van het materiaalbeheer. Het gebruik van fossiele brandstoffen en de productie van ijzer & staal en bouwmaterialen leiden tot grote energiegerelateerde uitstoot van broeikasgassen en luchtverontreinigende stoffen. De winning en het gebruik van metalen heeft een breed scala van verontreinigende gevolgen, waaronder toxische effecten op mensen en ecosystemen. De winning en het gebruik van primaire (grond)stoffen is veel vervuilender dan secundaire (gerecycleerde) materialen"

Ondanks voortdurende efficiëntieverbeteringen die de milieueffecten per productie-eenheid verminderen, zullen de wereldwijde milieueffecten van het gebruik van deze metalen tegen 2060 naar verwachting meer dan verdubbelen en in sommige gevallen zelfs verviervoudigen. In deze analyse zijn de effecten tijdens de gebruiksfase buiten beschouwing gelaten, aangezien deze zeer product-specifiek zijn. Over het algemeen hebben koper en nikkel de grootste milieueffecten per kilo, terwijl ijzer en staal de grootste absolute milieueffecten hebben vanwege de grote hoeveelheden die worden gebruikt .

Citaten van het Instituut voor energieonderzoek De milieu-impact van lithiumbatterijen 12 november, 2020:

"In mei 2016 werden dode vissen gevonden in het water van de Liqi-rivier, waar een giftige chemische stof uit de Ganzizhou Rongda-lithiummijn lekte. Ook werden er kadavers van koeien- en yaks gevonden, die stroomafwaarts dreven, dood door het drinken van vervuild water. Het was het derde incident in zeven jaar tijd als gevolg van een sterke toename van mijnbouwactiviteiten, waaronder die van het Chinese BYD, een van 's werelds grootste leveranciers van lithium-ionbatterijen. Na het tweede incident in 2013 sloten ambtenaren de mijn, maar vissen begonnen opnieuw te sterven toen de mijn in april 2016 weer openging."

"De lithiumdriehoek van Zuid-Amerika, die delen van Argentinië, Bolivia en Chili omvat, herbergt meer dan de helft van de wereldvoorraad van het metaal onder zijn zoutvlakten. Maar het is ook een van de droogste plekken op aarde. In de Chileense Salar de Atacama hebben mijnbouw activiteiten 65 procent van het water in de regio verbruikt, wat grote gevolgen heeft voor de plaatselijke boeren, zozeer zelfs dat sommige gemeenschappen hun water ergens anders moeten gaan halen."

"Net als in Tibet bestaat er de kans dat giftige chemicaliën uit de verdampingsbassins in de watervoorziening lekken, waaronder zoutzuur, dat wordt gebruikt bij de verwerking van lithium, en afvalproducten die uit de pekel worden gefilterd. In Australië en het Noord Amerika wordt lithium met behulp van chemicaliën gewonnen waarmee het in een bruikbare vorm uit gesteente te onttrekken is. In Nevada vonden onderzoekers effecten op vissen tot 150 mijl stroomafwaarts van een plaats waar lithium gewonnen wordt.

"Lithiumwinning schaadt de bodem en veroorzaakt luchtverontreiniging. In de Salar de Hombre Muerto in Argentinië menen de bewoners dat lithiumwinning de waterstromen verontreinigt die door mensen, vee en voor irrigatie van gewassen worden gebruikt. In Chili wordt het landschap ontsierd door bergen afgedankt zout en kanalen gevuld met vervuild water met een onnatuurlijke blauwe tint. Volgens Guillermo Gonzalez, een deskundige op het gebied van lithiumbatterijen aan de Universiteit van Chili: ”Is dit geen groene oplossing - het is helemaal geen oplossing".

"China behoort tot de vijf van landen met de meeste lithiumvoorraden en heeft belangen genomen in mijnbouwactiviteiten in Australië en Zuid-Amerika, waar de grootste lithiumreserves ter wereld te vinden zijn. Het Chinese Tianqi Lithium bezit 51 procent van 's werelds grootste lithiumreserve in Australië, waardoor het een controlerend belang heeft. In 2018 werd het bedrijf de op één na grootste aandeelhouder van Sociedad Química y Minera, de grootste lithiumproducent in Chili. Een ander Chinees bedrijf, Ganfeng Lithium, heeft een een langetermijnovereenkomst voor alle materialen die worden geproduceerd door de Mount Marion-mijn in Australië — ‘s werelds op één na grootste, hoogwaardige lithiumreserve".

Citaten uit het artikel "Lithium: Tibet's groene energieschat"

" Groen vervoer op de ene plaats mag niet ten koste gaan van milieu- en sociale schade op een andere. Voor de bevolking van Tibet is dit een reële bedreiging bij deze winning van lithium voor gebruik in elektrische bussen. "

" Tibetanen hebben niets te zeggen over China's lithiumwinning en hebben geen van de voordelen ervan. Wat ze wel hebben gekregen is vervuiling en de bouw van fabrieken en andere infrastructuur in het eens zo ongerepte landschap van Tibet. "

"De twee belangrijkste methoden om lithium te winnen, het winnen uit pekel uit meren en het winnen uit hard gesteente, brengen beide risico's met zich mee van milieu- en sociale schade als gevolg van de benodigde giftige chemicaliën. De het industriegebied Ganhetan bijvoorbeeld staat bij Chinese wetenschappers bekend om de luchtvervuiling, die gepaard ging met verhoogde fluorose, een ziekte die ervoor zorgt dat tanden broos worden. Hoge concentraties giftige metalen in de bodem hebben het omliggende gebied ongeschikt gemaakt voor landbouw."

"Giftige chemicaliën die worden gebruikt door de Ganzizhou Rongda Lithium in Dartsedo, Oost-Tibet, hebben meer dan eens hun weg gevonden naar de Lichu-rivier, waarbij vissen en boerderijdieren van de gemeenschap van Minyak Lhagang werden gedood. In april 2016, na weer zo'n lek, trotseerden de inwoners van het district Dartsedo een grote politiemacht om te protesteren bij de lokale overheid, waardoor de winning tijdelijk werd stopgezet."

Amit Katwala schrijft in "The devastating environmental impact of technological progress" uit 2019:

"Een onverzadigbare vraag naar koper, lithium en zeldzame aardmetalen die nodig zijn voor de consumentenelektronica en elektrische voertuigen, laat onuitwisbare sporen na op onze kwetsbare planeet. "

"David Maisel fotografeert al tientallen jaren plaatsen waar mensen het milieu zo ingrijpend verandert dat de gevolgen vanuit de lucht te zien zijn. Voor zijn nieuwste project, Desolation Desert, bracht de beeldend kunstenaar uit San Francisco twee weken door in en rond South Amerika's Atacama-woestijn, waar de onverzadigbare vraag van de mensheid naar koper, lithium en zeldzame aardmetalen als grondstof voor de consumenten-elektronica en elektrische auto-industrie, het landschap van een kwetsbaar ecosysteem een nieuwe vorm geeft."

"Je kunt de volledige milieu-impact van mijnbouw niet beoordelen door alleen maar naar het gat in de grond te kijken. Deze foto's tonen het gebied rond de Centinela-kopermijn en de enorme "residubekkens" op deze locatie. Nadat het koper is gescheiden van het gesteente blijven de ongewenste materialen achter in de vorm van slib, dat wordt verzameld in bassins die worden omloten door dammen die Maisel aanduidt als "onvoorstelbaar groot". Residuen, zoals ze in de industrie worden genoemd, kunnen giftige metalen zoals arsenicum en kwik bevatten. In januari 2019 stortte een residudam in een ijzerertsmijn in Brazilië in, waarbij ten minste 248 mensen omkwamen. In juni 2019 bevatten de residu-bassins in de hier afgebeelde mijn 154 miljoen kubieke meter residu."

Frédéric Bordage, de Franse expert in verantwoorde digitale technologie en low-tech, schrijft in zijn studie Environmental footprint of the digital world:

"Het idee van een low-tech digitale technologie is om gebruik te maken van robuuste, eenvoudige, low-impact en zeer wijdverbreide digitale technologieën zoals 2G, sms, enz. om in de dagelijkse behoeften te voorzien. Uit de meeste feedback die de afgelopen 10 jaar is verzameld, blijkt dat deze aanpak niet als een achteruitgang wordt beschouwd, maar juist goed wordt ontvangen door de gebruikers en dat deze economische waarde creëert.
Radicaal ecodesign beoogt het gebruik van low- en high-tech digitale middelen te coördineren om zo goed mogelijk in de behoeften van de mensheid te voorzien en tegelijkertijd onze digitale voetafdruk aanzienlijk te verkleinen. Om af te sluiten met een eenvoudig voorbeeld: het is niet nodig om een ​​smartphone van de laatste 4G of 5G generatie te hebben om toegang te krijgen tot weersvoorspellingen. Met een eenvoudige sms kan de voorspelling ook op een 2G-mobiele telefoon worden doorgegeven. Aan de andere kant vereist het berekenen van weersvoorspellingen het gebruik van geavanceerde technologieën. Alleen door deze sobere houding aan te nemen en de lage en hoge digitale technologie slim op elkaar af te stemmen, zullen we in staat zijn om een ​​meer levensvatbare digitale toekomst op te bouwen en er een effectief instrument van te maken om de mensheid beter te wapenen tegen de al aan de gang zijnde ineenstorting"

Juridische argumenten voor ons voorstel zijn:

— Artikel 191, leden 1 en 3, en artikel 192, lid 1, VWEU geven de EU de bevoegdheid om maatregelen te nemen om de kwaliteit van het milieu te behouden, te beschermen en te verbeteren. Het milieubeleid en de milieuwetgeving op dit gebied zijn gebaseerd op het voorzorgsbeginsel en het beginsel dat preventieve maatregelen moeten worden genomen, zoals vastgelegd in artikel 191, lid 2, tweede alinea, en artikel 192, lid 1, VWEU. Overeenkomstig artikel 191, lid 3, VWEU houdt de EU bij het opstellen van haar beleid en wetgeving op het gebied van het milieu, rekening met de beschikbare wetenschappelijke en technische gegevens.

— ( Compassie in de wereldlandbouw ) Aangezien dieren wezens met gevoel zijn, bepaalt artikel 13 VWEU dat " de Unie bij het formuleren en uitvoeren van het beleid van de Unie op het gebied van landbouw, visserij, vervoer, interne markt, onderzoek en technologische ontwikkeling en ruimtevaart volledig rekening houdt met de welzijnseisen van dieren".
De EU-Commissie legt uit: “ Dit plaatst dierenwelzijn op gelijke voet met andere hoofdbeginselen die in dezelfde titel worden genoemd, namelijk bevordering van gendergelijkheid, garantie van sociale bescherming, bescherming van de menselijke gezondheid, bestrijding van discriminatie, bevordering van duurzame ontwikkeling, waarborgen van consumentenbescherming en de bescherming van persoonsgegevens ”. Deze bepaling is in twee opzichten van belang:

* het herkent dieren als “wezens met gevoel”; en

* het vereist dat de Unie en haar lidstaten bij (i) het formuleren en (ii) het uitvoeren van het beleid van de Unie op bepaalde belangrijke gebieden, "ten volle rekening houden met de welzijnseisen van dieren"

— Artikel 21, onder f), van het VEU: " het leveren van een bijdrage tot het uitwerken van internationale maatregelen ter bescherming en verbetering van de kwaliteit van het milieu en het duurzaam beheer van de mondiale natuurlijke rijkdommen, teneinde duurzame ontwikkeling te waarborgen"

— Artikel 3 van het VEU, waarin "De Unie brengt een interne markt tot stand. Zij zet zich in voor de duurzame ontwikkeling van Europa, op basis van een evenwichtige economische groei en van prijsstabiliteit, een sociale markteconomie met een groot concurrentievermogen die gericht is op volledige werkgelegenheid en sociale vooruitgang, en van een hoog niveau van bescherming en verbetering van de kwaliteit van het milieu. De Unie bevordert wetenschappelijke en technische vooruitgang."

— Artikel 35 van het CFR, Gezondheidszorg: " Bij de bepaling en uitvoering van alle beleidsmaatregelen en activiteiten van de Unie wordt een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid gewaarborgd."

— Artikel 37 van het CFR, Milieubescherming: " Een hoog niveau van milieubescherming en verbetering van de kwaliteit van het milieu moeten worden geïntegreerd in het beleid van de Unie en worden gewaarborgd in overeenstemming met het beginsel van duurzame ontwikkeling. "

— Volgens het Verdrag van Aarhus hebben EU-burgers het recht ervoor te zorgen dat de meest actuele wetenschappelijke gegevens in aanmerking worden genomen wanneer de EU beleid vaststelt voor de bescherming van het milieu. Burgers hebben recht op toegang tot milieu-informatie, op inspraak van het publiek in besluitvormingsprocessen op milieugebied en op toegang tot de rechter.

— Volgens het voorstel voor een verordening tot wijziging van de verordening van Aarhus “De EU-instellingen moeten met het publiek in gesprek gaan om de Europese Green Deal te laten slagen en blijvende verandering teweeg te brengen. Het publiek is en moet een drijvende kracht achter de transitie blijven en moet de middelen hebben om actief betrokken te raken bij het ontwikkelen en implementeren van nieuw beleid.”

— Habitatrichtlijn

— Vogelrichtlijn

(Bijgewerkt in januari 2023: UW SMARTPHONE GEBRUIKT KINDERARBEID EN SCHENDT MENSENRECHTEN

Harvard-professor Siddharth Kara: "Nooit eerder in de menselijke geschiedenis is het gemak van zovelen zo direct gekoppeld aan het lijden van zo weinigen, nu miljarden batterijen worden aangedreven door het bloed van duizenden Congolese kinderen".

Elke smartphone bevat meer dan 1000 stoffen, waaronder conflictmineralen. Conflictmineralen zijn zeldzame aardmineralen en metalen die worden gedolven in gebieden waar ze conflicten veroorzaken en de mensenrechten en de rechten van het kind schenden!

Onze smart apparatuur bevat stoffen die door kinderen worden gedolven. Ondanks de EU Verordening Conflictmineralen! https://policy.trade.ec.europa.eu/development-and-sustainability/conflict-minerals-regulation/regulation-explained_nl

Harvard-professor Siddharth Kara legt in dit interview uit dat er geen "schoon" kobalt bestaat en legt de gruwelijke kobaltmijnbouw in Congo bloot. https://www.youtube.com/watch?v=CIWvk3gJ_7E

Siddharth Kara is auteur van het boek "Cobalt Red: How the blood of the Congo powers our lives". https://www.goodreads.com/book/show/60093032-cobalt-red

Kobalt is een zeldzaam aardmineraal dat een integraal onderdeel is van de oplaadbare lithium-ion batterijen die onze mobiele telefoons, laptops en elektrische auto's aandrijven.

Ongeveer zeventig procent van de wereldwijde kobaltvoorraad komt uit de Democratische Republiek Congo, waar arbeiders - waaronder veel kinderen - onder afschuwelijke omstandigheden met de hand graven in ongereguleerde mijnen om de winsten van multinationals en corrupte bureaucraten te voeden).